Żelazokrzemjest używany jako źródło krzemu do redukcji metali z ich tlenków oraz do odtleniania stali i innych stopów żelaza.Zapobiega to utracie węgla z roztopionej stali (tzw. blokowanie ciepła);W tym samym celu stosuje się żelazomangan, spiegeleisen, krzemki wapnia i wiele innych materiałów.[4]Może być używany do produkcji innych żelazostopów.Ferrosilicon jest również używany do produkcji krzemu, stopów żelaza i stali krzemowej odpornych na korozję i wysokie temperatury oraz stali krzemowej na silniki elektryczne i rdzenie transformatorów.W produkcji żeliwa do zaszczepiania żelaza w celu przyspieszenia grafityzacji stosuje się żelazokrzem.W spawaniu łukowym żelazokrzem można znaleźć w niektórych powłokach elektrod.

Żelazokrzem jest podstawą do produkcji stopów wstępnych, takich jak żelazokrzem magnezowy (MgFeSi), używany do produkcji żeliwa sferoidalnego.MgFeSi zawiera 3–42% magnezu i niewielkie ilości metali ziem rzadkich.Żelazokrzem jest również ważny jako dodatek do żeliwa w celu kontrolowania początkowej zawartości krzemu.

Żelazokrzem magnezowyodgrywa zasadniczą rolę w tworzeniu guzków, które nadają żeliwu sferoidalnemu właściwości elastyczne.W przeciwieństwie do żeliwa szarego, które tworzy płatki grafitu, żeliwo sferoidalne zawiera grudki lub pory grafitu, które utrudniają pękanie.

Żelazokrzem jest również używany w procesie Pidgeon do wytwarzania magnezu z dolomitu.Obróbka o wysokiej zawartości krzemużelazokrzemz chlorowodorem jest podstawą przemysłowej syntezy trichlorosilanu.

Żelazokrzem stosuje się również w stosunku 3–3,5% do produkcji blach na obwód magnetyczny transformatorów elektrycznych.

Produkcja wodoru

Żelazokrzem jest używany przez wojsko do szybkiego wytwarzania wodoru do balonów metodą żelazokrzemu.Reakcja chemiczna wykorzystuje wodorotlenek sodu, żelazokrzem i wodę.Generator jest wystarczająco mały, aby zmieścić się w ciężarówce i wymaga tylko niewielkiej ilości energii elektrycznej, materiały są stabilne i niepalne, a do momentu zmieszania nie wytwarzają wodoru.Metoda jest stosowana od I wojny światowej. Wcześniej proces i czystość wytwarzania wodoru w oparciu o parę przepływającą przez gorące żelazo były trudne do kontrolowania.Podczas gdy w procesie „krzemu” ciężkie stalowe naczynie ciśnieniowe jest napełniane wodorotlenkiem sodu i żelazokrzemem, a po zamknięciu dodawana jest kontrolowana ilość wody;rozpuszczenie wodorotlenku ogrzewa mieszaninę do około 200°F (93°C) i rozpoczyna reakcję;Wytwarzany jest krzemian sodu, wodór i para wodna.